De Romein. Van veroveraar tot zwaar leunend op de geschiedenis. De politiek is verrot en het vertrouwen is weg. Niet alleen in de hoofdstad trouwens. De mafia staat minimaal naast de overheid is de teneur. Het enige wat bindt, is de korte historie van eenheid. Garibaldi is een held. Ceasar is een held.
De argwaan ten opzichte van de pers vond ik ook interessant. Heel lang gesproken met een aanhangster van de 5 sterren beweging. Die zei dat ze werden gedwarsboomd en digitaal ontzettend werden gestalkt. Het journaille was in handen van Lega. En een journalist verdient daar zoveel dat deze absoluut niet meer kritisch wil zijn.
Maar Italië en haar mensen zijn geweldig. Vriendelijk. Erg vriendelijk. Behulpzaam. En eten is een religie. En religie is voedsel voor de ziel. Ik voel me hier thuis. Ik zou me hier thuis kunnen voelen. Niet in Rome. Maar ergens met bergen en water. Misschien zien jullie ons binnenkort wel terug in 'Ik vertrek'. Over de smaak van de tomaten hier raak ik niet uitgepraat. Of van de meloen. Of van het ijs. Of van de koffie.
In Duitsland waren de aardbeien echt top. En in Nederland de kroket. Kunnen we dan de conclusie trekken dat wanneer er ooit een dictatuur is geweest in een land mensen gezonder eten? Of dat er in ieder geval meer smaak aan hun fruit en groente zit?
Rome. En de Romeinen. Op elk plein en bij elke bezienswaardigheid lopen verklede volwassen mannen met plastic zwaarden de Romein uit te hangen. Voor een euro kun je met ze op de foto. Om te leven in de stad heb je minstens 2000 euro per maand nodig. Dus 75 keer per dag op de foto met volslagen vreemde toeristen. Vermoeiend.
En war doen ze 's avonds. Komen ze 's avonds bijeen? En houden ze die pakjes dan aan. Met dat glimmende leer? En die zwaarden. En dat glimmende leer. En die helmen. En dat glimmende leer? En latex ondergoed? Het spijt me.voor deze fascinatie. Ik ben overigens blij dat ik morgen weer naar huis ga. Want veel mensen en hitte.
Naar huis. Naar de spruitjes. Naar de bloemkool, de aardappel en het maaiveld. Naar een nieuwe lichting studenten die hunkerend naar kennis de collegezalen weer bevolken. En aan het einde van de college's luid roepen om meer kennis. Meer verhalen. Meer les en minder vrije uren. 'Meer. Meer. Meer.', scanderen ze elke dag.
Terug naar collega's, familie en vrienden. Naar psychologen, psychiaters en internisten. Koffie in de grote hal. Naar de hamster en konijnen. En merels in de tuin. Weer thuis. Met weemoed. En deze vraag zal altijd onbeantwoord blijven: Wat doen die in glimmend leer geklede en met zwaarden behangen Romeinen als hun werk er op zit?
En zo is mijn reis echt afgelopen. Het was me een waar genoegen. Het is tijd voor een welverdiende vakantie na al die pauzes, wat wandelen en bierdrinken. Mijn emailadres is rinsevangans@gmail.com voor al jullie vragen, suggesties of verzoeken.
Opdracht Gretha: # 8 In kerken zijn ze gek op borsten van binnenuit bekeken. Maar dan zonder tepel. Daar zit dan een rondvormig gat. Rare jongens die Romeinen.
Opdracht Gretha #9 De cirkel is rond. Sigaartje roken met mijn smoking buddies thuis
Reactie plaatsen
Reacties
Rinse, genoten heb ik van jou, je mooie verhalen, bijzondere gedachtekronkels, je foto's, (de foto's voor mijn opdracht waren top). Een kijkje in jou leven van de afgelopen tijd. Bedankt.
Beste Rinse,
Het was leuk om je verslag te lezen. Maar nog leuker vonden wij Dirk en Willemijn het om je tijdens de tocht te ontmoeten in Florence. Mooi dat het met het medicijn is goed gekomen. Gefeliciteerd dat je Rome hebt gehaald. Nog een goede landing in het dagelijkse leven toegewenst. We hopen dat deze reis een mooi plaatsje in je kostbare herrieneringen mag worden. En als je dan in je drukke baan soms denkt perché? (waarom) ga dan in gedachte terug naar de koekoek en de vlinders, die je onderweg begroette en zegenden in de geest van Franciscus. Liefs Dirk en Willemijn