Irnsum - Leeuwarden (14 juli 2018)

's Morgens vroeg op het station in Irnsum. Zo zou een goed gedicht kunnen beginnen. Maar gaandeweg de dag was het meer 'poetry in motion'. Want er waren weer een twintigtal wandelaars die me gingen op deze etappe van 'Santiago aan het Wad'. Maar eerst een bakje koffie en appeltaart bij de Twee Gemeenten voordat we het schelpenpad volgden naar Friens.

In Friens werden we al opgewacht en werd er een rondleiding gegeven in de kerk en op het kerkhof. Wat opvalt na een aantal dagen te hebben meegelopen is het enthousiasme van de mensen. Niet alleen van de wandelaars maar ook van de mensen die we tegenkomen en de mensen die betrokken zijn bij kerken of diegenen die stempels van het Jabikspaad zetten.

Er gaat geen fietser of wandelaar voorbij die niet iets zegt of ons iets toewenst. Op een goede manier. Na Friens gingen we op weg naar Reduzum. De geboortegrond van mijn vader en waar mijn moeder en mijn vader na hun trouwen gingen wonen. Blijft leuk om langs dit huis te lopen. Via een mooi schelpenpaadje door het weiland. Een pad dat niet de officiële route is maar minstens zo leuk.

Langs een palingrokerij waarbij het water je in de mond loopt naar de plek waar de voorstelling van 'Oeds fan fierwei'  werd gehouden. Hier werd even uitgerust op de tribune en kort daarna weer in de kerk van Reduzum waar de door een buurtbewoner gebelde organist van de kerk ons de kerk liet zien. En een mooi stuk orgelmuziek ten gehore bracht. Enige humor kon de man niet worden ontzegd omdat er een ronkend kerstlied werd ingezet. Maar wel goed.

In Reduzum werd het woord 'pauzelaar' geïntroduceerd. Een pauzelaar is die pelgrim die tussen het rusten door een stukje wandelt. :-) Vervolgens werd in Wirdum restaurant Duhoux aangedaan voor een stempel en een versnapering voordat we op weg gingen naar Leeuwarden. Wat ik niet wist maar nu dus wel is dat de McDonald's in Goutum en in Leeuwarden een stempel hebben voor het Jabikspaad. En daar ook heel zuinig me omspringen. En lekkere koffie hebben.

Dat de dag weer met een café St. Jacques werd afgesloten, was mooi meegenomen. Onder het genot van een heerlijk Belgisch biertje werd de dag aangesloten. De overgebleven bleven zelfs nog even eten bij Café Wouters tegenover de Leeuwarder fontein. Ook deze dag werden weer goede gesprekken gevoerd en gelachen. Net als in het echte leven maar dan met mensen die je minder dan een dag kent. Ik vind dat inspirerend.