Lazio. De voetbalclub met nogal rechtse denkbeelden. Lazio. Het vanuit de historie arme deel van Italië. Lazio. Lazio. Lazio. Wat rolt dat woord lekker van de tong. Nog honderd kilometer en dan is het zover. Rome. Maar dan hoop ik niet dat een bejaarde vrouw mijn achillespezen doorsnijdt met haar winkelkar.
En zo zijn er wel meer angsten voor de wandelaar. Zo kun je naar de bliksem gaan of de bliksem slaat bij jou in. Je kunt worden verzwolgen door de aarde na een aardbeving. Een beroving ligt elke dag meerdere keren op de loer.
Een bus afgeladen met mensen boven de tweehonderd kilo waarvan de remmen het niet meer doen op de steilste afdaling van Italië en waarvan de chauffeur jou ook niet ziet omdat hij zit te appen en je schept.
Misschien verander je in een zoutpilaar wanneer je voor de laatste keer naar de heuvels van Umbrië kijkt. Of dat je wordt belaagd door een horde reuzeteken. Dat je gaat zitten in een bijenzwerm. Dat je wordt opgegeten door de laatste in leven zijnde T-rex.
Er kan dus van alles gebeuren tussen hier en daar. Mijn angst is dat ik ga staan op precies dat ene keitje dat er jaren over heeft gedaan om exact daar te liggen waar het je enkelbanden kan verscheuren. Maar dat weerhoudt me er niet van de laatste vier dagen zo te beginnen als de vorige 82: naïef als een duracell konijn.
De afstand van vandaag met de laatste echte klim: 26 kilometer tot Sant' Andrea waar ik deze nacht verblijf in Casa Vacanza Spirito Libero. Een aanrader.
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi Rinse,
Wat een mooie verhalen en plaatjes. Voor mijn gevoel ben je net weg en dan ben je er al bijna!
Succes met de laatste km.