VanGansblauw (dag 38)

Wat is Augsburg een mooie stad. Een aanrader. Maar niet op zondag. Niks open. Geen kip op straat. Ongetwijfeld heeft dit te maken dat de Bisschop hier zetelt. Maar dat is gissen. Op de etappes van gisteren en de komende dagen heb ik me verheugd.

Weer langs een rivier maar nu met alleen maar beschermde gebieden. En een pad dat kilometers en kilometers lang langs de Lech loopt. Door een bosrand. Dus veel vogels en anderzins. En dat klopte want mijn eerste slang gezien. En daarbij een vispassage. 

Wat is nu leuk aan een vispassage hoor ik jullie denken. Maar deze passage werkt en is zo opgezet dat niet alleen vissen hier baat bij hebben maar ook de vogels en amfibieën en reptielen. Ik heb hier ongelogen een paar uur doorgebracht. Vooral het inlaat traject was geweldig. 

En het toeval wilde dat er luchtopnamen werden gemaakt door de (Engelse) bedenkers. Een leuke middag.Daarnaast goede graffiti gezien, een aantal grappige (communisten) en zielige politieke uitspraken (NZS) en een eekhoorn met een stok in de bek.

En Kurt. Uit Zwitserland. Die naar Zweden loopt met een duw/trek kar. Vernuftig zelf gebouwd. Knap. 

Lopend door een bos zoals alleen Bob Ross ze  kan schilderen verslikte ik me in een stukje pinda. En zo liep ik opeens VanGansblauw aan. De onmiskenbare kleur als er iets in de mannelijke keeltjes van de familie blijft steken.

Maar was het deze keer karma? Want de eerste klachtenmail van een belangengroep is al weer binnen. Maar daarover morgen meer. 

Vandaag 48/ 1146 kilometer gelopen van Augsburg naar Landsberg am Lech. Vlakbij Landsberg is ook een concentratiekamp geweest. Daar ben ik vandaag ook nog bij langsgelopen. In tegenstelling tot Dachau is hier niets van bewaard gebleven.

Alleen een gedenkplek. Midden op een volkstuinencomplex. Dit kamp is pas in 1944 'gebouwd' en er zijn 20.000 Joodse gevangenen gestorven. Dat er niets van bewaard is gebleven is eigenlijk wel logisch. De gevangenen moesten overleven in plaggenhutten.

Op de gedenkplaat werd ook aangegeven dat op één iemand na niemand heeft geprobeerd de Joden te helpen. Terwijl het kamp praktisch in het dorp stond. En de gevangenen slavenarbeid verrichten. De medemenselijkheid was ver te zoeken in Beieren zo op het einde van de oorlog.