Het nadeel van regen is dat je je tent niet te drogen kan hangen. Dus daarom maar een hotelkamer in Wiesbaden als drooghok gebruiken. En de was gedaan. Terwijl ik dit typ, heb ik zelfs een nagesynchroniseerde Harry Potter op de achtergrond. Buikje is weer vol na een heerlijke siš kebab.
Deze dag begon met het gevoel dat veel wandelaars wel zullen herkennen. Dat je na één meter al weet dit wordt niks. En dat klopte. Het wilde niet. Dus na 100 meter al aangestoken bij een Bäckerei voor een Milchkaffee en een stuk taart.
Nog even het Wihelmus gezongen zonet. Het is tenslotte Koningsdag. Het is een goed teken dat je busladingen Chinezen om acht uur door een stadje ziet lopen. Het is dan dikwijls de moeite waard om rond te kijken. Ik ben dan ook met hen meegegaan.
Na een tijdje weer vriendelijk afscheid genomen en weer op pad richting Wiesbaden. Regenbroek aan. Regenbroek uit. Ganzen met jongen. Grote schepen. Brandweeroefeningen op het water. Om de drie kilometer even pauze.
En dan weer verder. Het wilde niet maar de dag was niet saai. Veel gepraat met groepen wandelaars. In tegenstelling tot gisteren was het druk. Bijna op het einde van deze etappe kwam ik aan in Eltville am Rhein. Wat een mooie middeleeuwse stad. En ook het pad naar Wiesbaden was prachtig.
Uiteindelijk aanbeland bij het officiele beginpunt/ eindpunt van de Rheinsteig: Schloß Biebrich. Hotel opgezocht, natte kleding en tent te drogen gehangen. En een oude mannen slaapje gedaan.
Assmanshausen - Wiesbaden
Eindelijk een camper bezitter met zelfinzicht. In een stadje dat zich zelf zo in de markt zet.
Rotkäpchen Mumm
Reactie plaatsen
Reacties