Hopen (dag 45)

In Nederland ligt de veiligheidsdriehoek vaak met elkaar overhoop. In Duitsland en Oostenrijk en nu ook hier in Zuid Tirol heeft de brandweer coole muurschilderingen. Bij ons staat er alleen Brandweer op de gevel. Effectief maar niet zo mooi.

Wat ook niet zo mooi is, is dat ik vandaag een stukje met de bus moest. Vanaf Hochfinstermunz naar Nauders . Zoals ook andere wandelaars deden. Ik had echter gelezen dat je dit ook kon vermijden. Zo had klaasloopt een weg gevonden waarover hij naar Nauders gelopen is. 

Ik heb het geprobeerd. De weg omhoog door het bos. Over bomen heen. Er onder door. Over een hek en betonnen wegversperringe geklommen maar de weg naast de nieuwe tunnel was er niet. Het geitenpad naast de nieuwe tunnel lag vol met dennen. En toen ik de tunnel inliep achter de vangrails voelde ook dat niet helemaal goed.

Dus weer terug. Nog een keer een förstweg verkend maar helaas. Dus over de betonnen versperring heen. Door de oude tunnel. Over het hek weer naar beneden. De bomen. En verslagen het pad maar omhoog naar de bus voor een luizige drie kilometer.

(je kunt er nu niet langs heb ik net gezien op een filmpje van de eigenaar van het hotel waar ik zit. Er is een lawine van de andere kant van het dal naar beneden gekomen die de bomen naast de oude weg heeft doen omknakken. Dat verklaart wel de plakkaten/ verbodsborden en dergelijke langs en bomen op, de oude weg).

Maar het zit me  nog steeds niet lekker. Op de vraag 'Heb je het hele stuk naar Rome gelopen? (als ik het haal en ik durf nu te hopen) moet ik vanaf nu dus ontkennend antwoorden. Of liegen.

Misschien moet ik toch maar terug en het toch weer proberen of via Zwitserland (Martina) naar Nauders lopen. Even een nachtje hierover slapen. En wat lezersvragen beantwoorden. De gelopen kilometers vandaag: 33 (Pfunds - Fischerhäuser).

Lezersvragen

Loopinator wat vind je van het geloof?

Ik vind het mooi dat mensen geloven. Het geeft ze hoop. Het geeft ze kracht. Het geeft hen richtlijnen. De symboliek is mooi. Maar dat vind ik alleen gelden op individueel en gemeenschapsniveau.

Toevallig sprak ik vorige week nogal lang met een hotelier. Tenminste het was meer een monoloog van zijn kant.

Maar in dat gesprek zei hij iets interessants waar ik sindsdien met regelmaat over moet nadenken. Hij zei dat het geloof er voor zorgt dat mensen elkaar niet doodmaken. Zo had ik er werkelijk waar nog nooit naar gekeken. Nog nooit.

Op drie dagen na in het jaar 1200 is geloof (en de daarmee behorende macht) namelijk altijd de reden geweest voor moord en doodslag. Of misbruik van het geloof. Vooral het idee dat één geloof beter is dan de andere, of dat juist dat ene inzicht het ware inzicht is, heeft voor zoveel ellende gezorgd. 

Dus vind ik het mooi om over zijn woorden na te denken. Hoe heeft hij dit inzicht gekregen. Zijn geloof? Of omstandigheden? En hoe ben ik tot mijn inzichten gekomen. Waarom zie ik met name de slechte dingen van het geloof? 

Sinds deze tocht heb ik bijna elke dag even tijd in een kerk doorgebracht. En het voelt dan wel als een speciale plek. Dat zal bij andere gebedshuizen niet anders zijn. Maar het echte Goddelijke? Dat gevoel dat er meer is? Dat heb ik alleen wanneer ik in de natuur ben.

Loopinator denk jij dat de machine uiteindelijk over de mensheid gaat heersen?

Sjongejonge. Wat een moeiljke vraag. Deze moet ik even invoeren in het rekencentrum van de RUG.

Duitsland?

Ja. Mooi land met superaardige mensen. De trieste ironie is dat het vermoorden van zoveel mensen een lijden en het schuldgevoel heeft opgeleverd bij het volk zelf wat de slachtoffers, volgens het vooroordeel, zo kenmerkt. Hiermee ga ik ongetwijfeld over de schreef. Van Duitsland wil je houden maar het is makkelijker om dit niet te doen door de geschiedenis. 

Hoe gaat het met het eten? Honger?

Als een paard. Vooral op koudere dagen. Zo heb ik vanmorgen heel veel brood gegeten en yoghurt. Tussendoor fruit. Om half twaalf twee (kleine) pizza's. Om twee uur een grote lasagna. Tussendoor noten en gedroogd fruit. En net een biefstuk met gebakken aarsdappelen en groente. En nu een bak Skyr. Zo erg als vandaag is het nog niet geweest maar ik heb nu sinds het slechte weer echt begon in Bad Mergentheim constant honger. En mijn kleren gaan ruimer zitten. Aftrainen dus straks. 

Er zijn twee torens die in de Reschensee staan. Van de ene is een toeristische trekpleister gemaakt. En bij de andere is helemaal niets te doen. Terwijl dit een technisch hoogstandje is. Want hoe blijft deze toren in godsnaam op zijn spits staan?