Werken voor een beter Europa (dag 17)

Gepubliceerd op 22 april 2019 om 21:17

De foto links laat mijn belangrijkste items tot nu toe zien. Een accu, een telefoon (beide leeg om de drie dagen), wat tape om blaren te voorkomen. Een veiligheidsspeld en betadine als dit niet is gelukt. Gehwol smeerseltje voor na het lopen. Oordopjes. En sudocreme om preventief schuurplekken tegen te gaan.

De middelste foto laat mijn washok voor vanavond zien met kleding die hangt te drogen. De foto rechts is van mijn linkerkuit voor €25 (het goede doel).

Zoals al eerder gemeld, zijn (de) verkiezingen belangrijk bij onze oosterburen. Op elke straathoek verkiezingsposters of partijleden die Paaseieren uitdelen (eergsisteren). Allemaal vrolijk maar zo vrolijk als Renatus Zilles is er geen. Die hond!

Wat voor strategie zit hier achter? Heeft Angela M. te B dit goedgekeurd? Renatus die 's avonds zijn slaapkamer opzoekt bij zijn ouders en voor het eerst in lange tijd hoop heeft. Nee, sterker nog. 'Zijn droom van een carrière in Brussel komt rap dichterbij. Andernach is te klein voor mij'. Muuwhahahaha'.

Mijn vooroordelen zijn dus nog steeds intact mochten jullie je dat afvragen. Maar er wordt niet alleen gewerkt voor Europa. Er wordt ook gewerkt om door een groot stuk van Europa te komen. Door mij wel te verstaan. En dit was trouwens zo'n dag dat het helemaal niet lekker ging.

Ik heb zelfs van Rijnkant gewisseld om te kijken of het daar beter ging. Maar dat was niet zo. Maar inmiddels ben ik wel in Andernach aanbeland. Het hotel (ik ben de enige gast) waar ik slaap, staat in het historische deel (jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw). Met hier en daar een wat ouder gebouw.

En italiaanse ijssalons.

Ik heb mijn slechte dag verdrongen met een vergelijkend warenonderzoek bij twee van hen. Vanaf morgen hou ik een ranglijst bij van beste ijssalons die ik bezoek. Greet (collega) doneert een behoorlijk bedrag (€50) voor het goede doel. En dit was haar opdracht voor mij. Dus kom maar door met die schenkingen en opdrachten.

Andernach dus. Duuuusss. Op de foto's zijn een paar hoogtepunten te zien van deze dag en nog een paar van gisteren. Gisteren was vooral de beklimming en de afdaling van de Drachenfels door het Spaans vals plat (20%+) een uitdaging voor deze vlaklander. 

Gisteravond heb ik een paar uur gesproken in het Duits en Engels over mountainbiken door de natuurparken van California. Vandaag in Bad Hönningen opgelopen met een gepensioneerde Turkse vrouw die jarenlang in de zorg had gewerkt.

En zonet gesproken met twee vrouwen (op leeftijd hoor; info voor het thuisfront) over het geloof en Charles Bukowski. Maar niemand van hen begon uit zichzelf over Renatus Zilles. Dus of zijn droom de hunne is, vraag ik me wel af. Bis Morgen. 

Update: We hoeven ons niet druk te maken om Renatus. Die heeft zijn schaapjes al lang op het droge. Lijstduwer. 😀

Remagen - Andernach

De dag van gisteren

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.