Hellendoorn - Holten (16 km)

Na de enervererende vorige etappe was het vandaag ook nog het plan om naar Holten (en misschien nog wel verder) te wandelen. Voor vandaag werd er onweer en (zware) regenval verwacht. En nu begon de twijfel toe te slaan. Camping? Of toch een Bed and Breakfast?

Juist voor dit soort dingen loop ik ook het Pieterpad. Als voorbereiding voor een langere tocht. Het is bijzonder dat je dan ineens (ik in ieder geval) alleen nog maar na kunt denken over een overnachting. Boekje erbij. Google maps erbij. Terwijl er nog geen spatje regen waa gevallen of een donderklap te horen was geweest.

Bijzonder. Uiteindelijk maar besloten om een B&B proberen te boeken. Omdat ik nog te weinig ervaring heb met mijn tentje. Ik weet nog niet goed hoe deze zich verhoudt met harde wind. De tent staat immers maar met twee haringen vast. Met mezelf de afspraak gemaakt dat ik een volgende keer een paar haringen meer mee neem. 

Dus vanaf een uur of 11 beginnen met bellen naar een geschikte B&B. 'Nee, vanavond zitten we vol'. Hoorde ik daar een lach in de stem? 'Nee, we hebben geen plek meer vanavond. Succes met zoeken'. Nu wist ik het zeker. Ook een lach in de stem van deze uitbaatster. Bij een derde poging precies hetzelfde. Een min of meer schamper lachje van dat lukt hem nooit. 

En toen kwam de storing van Vodafone. Tenminste daar kwam ik pas later achter. Op dat moment dacht ik dat er geen bereik was. Slecht vond ik dat met zoveel campings in de buurt. Bereik en Wifi zijn toch wel de nieuwe basisvoorwaarden voor het bestaan van de mensheid, nietwaar?

De zonnige hemel was inmiddels bewolkt en dreigend en ik was erg blij dat ik langs een schuilhokje kwam. Want een minuutje later kwam het met bakken uit de hemel. En hoorde ik daar ook onweer? Na een uur heerlijk uitrusten met de schoentjes uit, weer verder naar Holten.

En daar kwam het onweer. Zonder regen. Maar wel genoeg om niet over de hei te lopen. En ik heb dan ook de Holterberg niet gezien. Bij een rustpunt een heerlijke Milkshake gedronken. En toen begon het te regenen en onweren. Via Wifi kwam ik er achter dat er (nog steeds) een storing bij Vodafone was.

Op dat moment twijfelde ik nog steeds of ik naar een camping in de buurt van Holten zou lopen of een stuk verder te lopen (Laren) of een B&B zou proberen te boeken (tegen beter weten in). Vanaf het terras zag ik toen dat recht tegenover het terras zich een hotel bevond: Het Losse Hoes. Daarmee was het pleit beslecht. Ik zou in een hotel slapen. Maar het hoogtepunt was het eten bij het Losse Hoes: carpaccio, eend en een proeverij van toetjes met crème brulee. Drie uit drie van favoriete gerechten. De kok is helderziend want het was een verrassingsmenu. 

Hotel

Het Losse Hoes

B&B

Wegens minachting van de beller hoop ik dat de Belastingdienst eens een goed onderzoek doet naar de B&B's in Holten en omstreken.