Geslapen als een marmot. En wakker door de wekker terwijl ik al om negen uur lag te slapen. Uitgerust en zoals altijd wel jaloers op mensen die altijd lang kunnen slapen.
We verblijven in Estelí in het Hotel Los Arcos. Midden in de stad en vlakbij een plein waar het gebeurt. Flaneren zonder auto, brommer of moter. Of flaneren, wat veel leuker is, flaneren met een gepimpte auto, brommer of motor. Blauwe voorlampen, rode lichtstrips onder de auto en blije mensen in de auto.
Geef mij op mijn oude dag een stoel, een sigaar, een lekker drankje wat vienden en een plekje buiten bij de deur bij het restaurant van ons hotel en ik ben een happy camper.
Ik ben opeens wel benieuwd hoe wij als Nederlander voor wie bijna alles mee zit, in dezelfde omstandigheden zouden overleven. Of dat we zo vriendelijk zouden blijven (of worden) als de mensen hier. Tot zover de beschouwing van GBJ Hilterman.
Vandaag zijn we naar de oudste producent van sigaren in Nicaragua geweest; Joya de Nicaragua. Een bedrijf met een fantastisch verhaal (dat vertel ik graag een volgende keer in de winkel) Wat een warm welkom door Juan Martinez. Kernwoorden van het bedrijf: kwaliteit en samen. Samen, met elkaar. Samen met importeurs, samen met de klant. En de kwaliteit? Die spreekt voor zich.
Aan het einde van de dag mochten we zelf een sigaar blenden. Ik ben benieuwd 😂. Ook zijn we naar 'onze' school geweest in Estelí. Helaas zijn veel van onze schoolspullen die we voor hen hadden meegenomen, geconfisceerd bij binnenkomst van Nicaragua. Gelukkig hadden we nog een heel klein beetje over en hadden we Roderick met zijn drone. Wel eens een clip gezien van de Snollebollekes?
Reactie plaatsen
Reacties